De Geschiedenis van “The Popcorn”
door Firmin Servotte

            Firmin Servotte                    Robert Opgenhaffen ( † 27-08-1999)
                                                                              stichter van "The Popcorn"

De eerste gesprekken

Via een vriend, Ronny Opgenhaffen, uit de hobbyclub van de dj’s in het Landhuis (grote markt Sint-Niklaas) ben ik (Firmin) in 1968 in contact gekomen met de uitbater van de “Oude Hoeve”, Robert Opgenhaffen. Ronny vertelde dat zijn neef een café had aan de Kriekelaarstraat in Vrasene en wou er met mij een pintje gaan drinken. De “Oude Hoeve” was een doodgewoon café waar een juke-box voor de muziek zorgde. We dronken een pintje aan de toog, er werd wat gepraat over koetjes en kalfjes en een tijdje later stapten we weer op.

Het toeval wil dat ik Robert, de uitbater van de “Oude Hoeve” enkele dagen later opnieuw ontmoette. Robert was ook schilder, en moest werken uitvoeren in het breigoedbedrijf waar ik tewerkgesteld was. Tijdens de middagpauzes kwam het toen tot diepgaandere gesprekken en werden de eerste plannen gesmeed.

Het prille begin, de ‘Oude Hoeve’ te Vrasene (1968)

Tijdens deze eerste gesprekken werd er beslist om in het weekend met een discobar te gaan werken. Robert bracht zijn Philips-platendraaier mee. Ik had ook zo’n platendraaiertje en bracht dit ook mee. Er werd plaats gemaakt achter de toog en met de hulp van dhr. Ivens werden de platendraaiers met “lusterklemmetjes” aangesloten op de boxen van de juke-box. Er kon worden gedraaid! Wanneer het ene plaatje aan het einde kwam, konden we het andere plaatje opzetten, het moest zo wel, want er was geen mengpaneel.

Enkele weken later werd er dan uiteindelijk een degelijke installatie aangekocht bij de firma Pauwels te Lokeren. Twee Lenco draaitafels, een Dynacord Mengpaneel, een Dynacord versterker en boxen. Deze installatie werd terug achter de toog geplaatst.

Later wisten we een oude piano op de kop te tikken met de bedoeling de geluidsinstallatie er in te monteren. De piano werd op het verhoog aan de open haard geplaatst en de open haard waarvan de schouw toch dichtgemaakt was kon dienst doen als ruimte voor de platen.

Vanaf dat moment was de “Oude Hoeve” écht gestart, er werden flyertjes rondgedeeld, Waarin we aankondigden dat er dansnamiddagen en danswedstrijden voor de jeugd doorgingen in de “Oude Hoeve”. Eerste prijs een fles Champagne!! (Schuimwijn natuurlijk). Rond 18.00 uur liep zo’n namiddag op z’n einde en kwamen de gewone stamgasten hun pintje drinken.

Op deze dansnamiddagen draaiden we onbekende nummers van Motown- en soul artiesten. Eigenlijk allemaal nummers van vóór de tijd van de grote Motown-hits. Het is in deze beginperiode dat voor het eerst de muziek werd gedraaid die later alom gekend zou worden onder de naam “Popcorn”. Niemand van ons had toen enig vermoeden dat deze muziek zo’n succes zou worden.

De eerste eenvoudige getypte en daarna gestencilde flyertjes moesten de jeugd naar de "Oude Hoeve" lokken.... En het lukte!

De “Oude Hoeve” barst uit zijn voegen

Na enige tijd barste de “Oude Hoeve” uit zijn voegen en werden er plannen gemaakt om de zaak uit te breiden. Van woorden kwamen daden en met man en macht werd er een stuk bijgebouwd. Patron, garçons, dj’s, iedereen stak de handen uit de mouwen. Het duurde niet lang of er kwam extra hulp van klanten die in “den bouw” werkten en langzaam maar zeker werd de uitbreiding een feit.

De start van ‘The Popcorn’ te Vrasene (1970)

Het kind moest een naam hebben en na wat brainstormen kwam “The Popcorn” tevoorschijn.
Hoe kwamen we op die naam?
Dat zit zo…
Op dat moment (1969) had James Brown een plaatje uit dat bij de jeugd in de “Oude Hoeve” veel succes kende, titel van het plaatje: “The Popcorn”! We vonden dit een goedklinkende, moderne naam en “The Popcorn” was geboren.

Op het moment dat “The Popcorn” officieel werd geopend vervulde ik spijtig genoeg mijn legerdienst, het kon niet slechter uitkomen. Tot overmaat van ramp moest ik dat weekend in de kazerne blijven terwijl ik normaal gezien thuis was geweest. Dankzij
m’n ouders en de tussenkomst van een Kolonel werd er op een slinkse manier voor gezorgd dat ik toch aanwezig kon zijn op dit historische moment.

Tijdens m’n legerdienst was Gerrit Francken de dj van dienst. Na mijn legerdienst was ik op zaterdag- en zondagavond dj in “The Popcorn”. De zondagnamiddag draaiden Gerrit en ik samen. ’s Avonds was Gerrit toen dj in de “Barshock” te Antwerpen. In de beginperiode was “The Popcorn” inderdaad ook open op zaterdagavond.

Andere pioniers van “The Popcorn” waren Luc Francken en Gilbert Govaert.

Ook Patrick Smet speelde tijdens mijn legerdienst af en toe in “The Popcorn” en kon daarbij gebruik maken van mijn platencollectie.

Het linkergedeelte (met zadeldak) is de oorspronkelijke "Oude Hoeve".
De rest van het gebouw (met plat dak) werd later bijgebouwd en werd "The Popcorn".

De evolutie van “The Popcorn”

Na enkele jaren werd er besloten om “The Popcorn” enkel nog op zondagnamiddag open te houden. “The Popcorn” was bekend geworden tot in het buitenland en trok een massa volk naar het Waasland. Ondertussen had ook de “Kings Pub” te Tielrode z’n deuren geopend. Dit had tot gevolg dat vele popcornliefhebbers uit het buitenland al op zaterdag in het Waasland arriveerden om ‘s avonds naar de “Kings Pub” te gaan. Veelal werd de nacht dan doorgebracht in de wagen, maar de slimmeriken onder hen wisten een liefje aan de haak te slaan waarmee ze ’s nachts de lakens konden delen. Op zondagmiddag was het volle ambiance in “The Popcorn” te Vrasene en ’s avonds trok de hele bende dan terug naar de “Kings Pub” waar ik ook regelmatig achter de draaitafels stond.

Vanaf 1972 werd André Seymus disk-jockey in de “Kings Pub”. Ik bezorgde hem diverse “popcornplaten” en gaf hem “goeie adresjes” in Engeland en Amerika. Later trokken we samen nog naar Londen op platenjacht. André kende de weg en wist door de jaren heen een prachtige collectie popcornmuziek te verzamelen.

Rond 1974 ben ik gestopt met draaien in “The Popcorn”. Af en toe gebeurde het dat men me vroeg om nog eens mee te draaien op een “Night of The Popcorn”, maar dat was enkel in uitzonderlijke gevallen.

Jammer genoeg ontstond er een grimmige sfeer tussen de diverse nationaliteiten. Dit zorgde ervoor dat die uitgelaten sfeer van toen soms de kop werd ingedrukt.

Tussen 1984 en 1985 heeft Robert de fakkel dan doorgegeven aan Hugo Maes die op dat moment ober was in “The Popcorn”. Robert opende toen de “Irish Inn” aan het Kardinaal Mercier plein (nu Houtbriel) te Sint-Niklaas.

De dj’s die “The Popcorn” verder groot maakten waren o.a. Jeff Callebaut, Nico, Patrick Michiels, Lucien, Ferre,…

Hekkensluiters van “The Popcorn” te Vrasene waren Jeff Callebaut en Ferre, die eind december 2003 met een laatste popcorn-avond de deuren definitief sloten.

Neem het me niet kwalijk als ik bij het noemen van namen iemand over het hoofd heb gezien, ’t is ook al een tijdje geleden…

Popcorn Antwerpen, Blankenberge, Gent

Popcorn Antwerpen

Na de opening van “The Popcorn” te Vrasene opende Robert ook een popcornzaak in Antwerpen “The Bull Bar”. Deze zaak was gelegen aan de Frankrijklei in de toenmalige “Goldini galerij”. Je ging daar het trapje af, rechts in het midden van de galerij. Deze zaak werd overgenomen van dhr. Herman Braunstein die ook de “Piranha bar” aan de achterkant van de Kathedraal openhield. Door de start van de werken voor de metro moest deze zaak na anderhalf jaar spijtig genoeg de deuren sluiten.

Door de grote investeringen in deze zaak kwam Robert aan de rand van de afgrond te staan. Hij moest zelfs zijn intrek nemen in de ruimte boven de “Oude Hoeve” die met man en macht werd ingericht als woonverblijf. Dankzij de financiële hulp van z’n ouders en de brouwer kon “The Popcorn” te Vrasene uiteindelijk toch nog blijven voortbestaan.

Popcorn Blankenberge

Later werd er een popcornzaak geopend in Blankenberge. Het was een kleine oude dancing die door het popcornpersoneel volledig opnieuw werd ingericht. Het eerste zomerseizoen kwam er wel volk over de vloer, maar de echte grote toeloop kwam pas bij het tweede seizoen op gang na het voeren van een intensieve reclamecampagne te Blankenberge, Sint-Niklaas en in “The Popcorn” te Vrasene, tijdens de winterperiode. Vanaf toen zat deze zaak elke dag stampvol, een zomerseizoen lang. Buiten de pure popcornmuziek werd er ook een bepaalde selectie commerciële muziek gespeeld. Het was daar elke dag ambiance troef. Voor het personeel waren dit echter zeer drukke tijden, het was constant heen en weer rijden tussen Vrasene en Blankenberge gedurende een drietal jaren. Bovendien draaide ikzelf tussendoor ook nog in de “Kings Pub” te Tielrode.

Popcorn Gent

Zelfs in Gent is er gedurende korte tijd een popcornzaak geweest. Deze noemde “The Apple” en was een studentencafé. Deze zaak kwam echter niet van de grond en werd korte tijd later weer opgedoekt.

Firmin Servotte en Gerrit Francken in de Popcorn
te Blankenberge tijdens het tweede zomerseizoen.

Flyer voor de reclamecampagne “Popcorn” te Blankenberge.

Op platenjacht

In London ontmoette ik Major Lance die op dat moment sales manager was van “Blues & Soul” een record shop en uitgeverij van het gelijknamige tijdschrift. Ik kwam thuis met platen van Major Lance himself en materiaal van Billy Butler, Gene Chandler en noem maar op. Deze artiesten waren toen praktisch onbekend in België.

SKA

In “The Popcorn” was ska een vast onderdeel in het repertoire.
Dankzij Jim Wilson kwam ik in contact met Cecil 'Prince Buster' Campbell die in Brixton z’n eigen Record Shop had. Daar lagen de “Studio One” platen op grote stapels naast elkaar. Verder ontmoette ik er ska-legendes zoals Laurel Aitken, Rolando Alphonso, Lenny Tate, Lester Sterling, Arthur ‘Duke’ Reid, The Buster’s All Stars, … Deze mensen namen me mee naar de “Moonhop”, een ska-reggae club waar je deze artiesten regelmatig aan het werk zag. Ze bezorgden me talrijke platen waarvan ik er een aantal in “The Popcorn” introduceerde.

Het eerste ska-nummer dat voor zover ik weet in België werd gespeeld was Dance Cleopatra van Prince Buster. Daarna volgden Shake a Lady (Rolando Alphonso), Freedom Sound (Tommy McCook & Skatalites), Dr. Ring-Ding (Rolando Alphonso), Song for My Father (Rolando Alphonso), El Bang Bang (Jackie Mittoo), … Ook nummers zoals Primitive Man (The Riff), diverse nummers van The Bluesbusters enzovoort konden rekenen op heel wat succes bij het popcornpubliek.

Sommige Belgische artiesten zagen dit allemaal gebeuren en sprongen mee op de popcorntrein. ‘Danny’ van de “Jokers” richte met enkele andere mensen het groepje “Jamaican Survivers” op en brachten o.a. “Theme from the Maffia”, “Dillinger is Back”en “Dark Side of Hong Kong” op de markt. Ook Louis Neefs (Sixteen Tons), Danny Fisher (Around the World, It's a Sin to Tell a Lie, Just Another Guy) en Jimmy Frey (Yet i Know) pikten een graantje mee van het succes.

Ondertussen werden er terug vele platen op de markt gebracht die men voorheen niet meer aan de straatstenen kwijt kon. Materiaal van Major Lance, The Marketts, Earl Bostic, Earl Grant, San Remo Golden Strings, Martha Reeves & The Vandella’s, Supremes, Temptations, … gingen bij Patrick Busschots van A.R.S. records te Antwerpen als zoete broodjes over de toonbank. De meeste van deze oude opnamen waren van vóór de succes periode van Motown.

Er werden bootlegs geperst, Popcorn-verzamel lp’s gemaakt. Vele singels werden als “Popcorn-oldies” terug heruitgegeven. Later werden er massa’s cd’s gemaakt met deze “popcornmuziek”.

Popcornoldies bijna 40 jaar later

Het doet me plezier dat de “Popcornmuziek” nu bijna veertig jaar later nog steeds zo’n succes kent, dat de popcornliefhebbers van toen hun tweede jeugd beleven op de dansvloeren van de talrijke party’s.

Het Popcornrepertoire is door de jaren heen wel wat verandert, men draait nu meer ‘mellow’, het trage genre. De Popcorn-avonden en in de toekomst ook -namiddagen die ik in het ontmoetingscentrum te Sint-Niklaas organiseer zullen echter altijd klinken zoals in de zeventiger jaren in de “Popcorn” te Vrasene, met alles erop en eraan. Dat sommige mensen zich in deze tijd vragen stellen over mijn repertoire kan ik goed begrijpen, nogal wat popcornmuziek uit de beginperiode wordt nu nog weinig of helemaal niet meer gedraaid.

Voor allen nog (hopelijk) vele jaren
Popcorn-jeugdsentiment.

Firmin Servotte